دور میدان، سر چهار راه یا شاید هم دم پاساژ می ایستد، ترک یک موتور تقریبا زوار در رفته و گوشی دست دومی را روی پاهاش گذاشته و تقریبا داد می زند که <<فروش دارم. فروش. زیر قیمت.>> آنقدر این را می گوید تا یک نفر جلو پایش ترمز بزند و جذب محصولی که در دستان مرد جوان قرار دارد شود. چهره جوان و تیپ و قیافه اش حکایت از ساده زیستی اش دارد و به همین منوال همه چیز طبیعی تر جلوه داده می شود، می گویم طبیعی چون تقریبا اولین جمله ای که از دهانش خارج می شود اینست: <<پول های کارگریم رو جمع کردم و خریدمش ولی الان پولش رو لازم دارم قربان.>> او اگر بتواند گوشی را بفروشد، یک جنس تقلبی چینی را به عنوان اصل به مشتری نگون بخت خود قالب کرده و اگر نتواند، صبر می کند تا طعمه بعدی از راه برسد، می داند که بالاخره یکی به دامش می افتد.
سودجویان در انتظار
گاهی دور میدان توپخانه می ایستند و گاهی هم می روند در قلب بازار موبایل کشور یعنی سمت علاالدین، هرچند به نظر می رسد که کمتر به آنجا سر می زنند چرا که هم نظارت پلیس در آن منطقه بیشتر است و هم اینکه در آن منطقه، هم <<دست زیاد است>> و هم <<گاو پیشونی سفید>> می شوند. ترجیح می دهند در مناطق کم خطرتر و کم ریسک تری بایستند که بی ربط هم به وسایل الکترونیکی نباشد. مثلا دور پاساژ پایتخت یا حواشی میدان توپخانه جای بدی نیست و یا کنار پاساژ های خلوت تر خیابان جمهوری.
<<مهسا>> یکی از افرادیست که اخیرا به دام آنها افتاده و یک گوشی تقلبی چینی را به جای گوشی اصل از یکی از فروشندگان سیار قلابی خریداری کرده است. او خام شگردی شده که توسط این افراد به کار می رود و در واقع مشتری را وارد یک نمایشنامه کوچک از بیزینس سودجویانه خود می کنند و به او می قبولانند که این خرید یک <<برد>> است. مهسا می داند که در دام افتادن این معامله پرضرر به خاطر سهل انگاری خودش بوده ولی تاکید دارد فضایی که این افراد سودجو در حین معامله ایجاد می کنند کاری می کند که مشتری کمی ناوارد مانند او، دچار این اشتباه بشود.
شگرد فروش گوشی طرح اصلی به جای گوشی اصلی
<<حامد قاسمی>>، فروشنده موبایل نیز دیگر فردیست که روند کار این افراد را از نزدیک دنبال کرده و چندباری این قبیل افراد را در حین فروش گوشی چینی به جای گوشی اصل دیده و تصمیم به گزارش آنها به پلیس هم گرفته ولی مشکل اینجاست که به گفته قاسمی، تیم سودجویی که او چندباری آنها را دیده معمولا یکجا نمی ایستد. قاسمی می گوید مشتریان زیادی با این افراد رو به رو می شوند و بیشتر آنها گول رفتار دروغین فروشنده را نمی خورد. او اما تاکید دارد که امثال <<مهسا>> در جامعه کم نیست که آنچنان از بازار موبایل سر در نیاورد: <<وضعیت اقتصادی نیز طوری شده که مردم اگر ببینند گوشی مورد علاقه شان حتی صد هزارتومان از مغازه رسمی ارزان تر است، حاضر به خریدن آن هستند.>>
شگرد کارشان در وهله اول اینچنین است: <<اول موقعیت را شناسایی می کنند، یک نفر روی موتور چرخی در منطقه مورد نظر می زند و پس از آنکه می بیند از پلیس خبری نیست، موتور را در کناری پارک می کند و سپس یک نفر دیگر از مغازه ها و یا از جای دیگری وارد کار می شود. او فروشنده گوشی چینی است و روی ترک موتور قرار می گیرد و به دروغ به مردم می گوید که کارگر است و این گوشی را با هزار زحمت خریده و حالا بنا به دلایل پزشکی یا هر مورد دیگری که بیشتر با احساسات مردم بازی کند، حاضر به فروختن آن شده. قیمتی که برای مدل در دستانش اعلام می کند رقم بسیار پایین تری نسبت به مغازه ها است و معمولا هم گوشی های اقتصادی را می فروشد.>>
قاسمی می گوید تمام اقداماتی که از سوی این تیم های دو یا چند نفره اجرا می شود حساب شده و فکر شده است و یک دیدگاه مارکتینگی و روانشناسانه در پس پرده آن وجود دارد که همین موضوع نشان می دهد با تیم های حرفه ای طرف هستیم که کارشان و امرار معاش شان از این طریق می گذرد:
<<از جایی که انتخاب می کنند تا قصه ای که در وهله اول برای مشتری تعریف می کنند، حساب شده است تا او را تحت تاثیر قرار دهد. حتی جنسی که می فروشند دلیل خاص خودش را دارد که حول محور گوشی های ارزان و اقتصادی می چرخد. این گوشی ها هم جنس تقلبی و چینی شان بیشتر در بازار وجود دارد و هم خریدارانش افرادی هستند که احتمالا خرید گوشی برایشان کار سختی بوده که رو به خرید این مدلها آورده اند و دنبال یک مدل ارزان قیمت هستند، هرچه که باشد. آنها از برندهای مطرح تری مانند سامسونگ و الجی استفاده می کنند و گوشی هایی نظیر شیائومی و دیگر برندهای کمتر معتبر که شاید جنس تقلبی اش هم در بازار به وفور پیدا می شود را رو نمی کنند چرا که می خواهند اسم و برند گوشی به گوش مشتری ناوارد آشنا باشد، اساسا وقتی بفهمند کسی وارد است و با آنها در حال گفتگو برای خرید گوشی است، سعی می کنند دست به سرش کنند یا با ادای جملاتی چون پشیمان شدم و نمیفروشم، او را از سر خود باز کنند.>>
یک نمایشنامه ساده
شگرد آنها اما پس از آنکه مشتری ایستاد و تصمیم به خرید گرفت وارد فاز دوم خود می شود. قاسمی دراینباره می گوید: <<زمانی که مشتری تقریبا نشان داد که عزمش برای خرید جدی است و احتمالا با خودش پول به همراه دارد و برای تفریح با او سر و کله نمی زند، شخص دوم وارد ماجرا می شود. او خودش را خواهان گوشی نشان می دهد و یک فرد خبره به کار خودش را معرفی می کند. در کنار مشتری نگون بخت قرار می گیرد و گوشی را دستش می گیرد و رویش انواع تست های مختلف را امتحان می کند. به اصطلاح فیلم بازی می کند و کارهای جعلی از قبیل چک کردن سریال گوشی، رفتن به سایتی که با کد QR مشخص می کند گوشی اصل است یا نه! باز کردن گوشی و چک کردن شماره باتری و چند کد بیهوده دیگر را می گیرد و تضمین می کند که گوشی مورد نظر یک دستگاه اصل است. این فرد که همکار خود فروشنده قلابی است، سعی می کند تمام این اقدامات را در کنار مشتری انجام دهد و بعد خودش را رقیب مشتری جا می زند و خواهان جنس نشان می دهد.>>
به گفته قاسمی در این وهله است که پس از سر و کله زدن سه نفر با یکدیگر، همکار فروشنده در نهایت به بهانه اینکه پول ته جیبش کمتر از قیمت جنس است، کنار می کشد: <<در این حالت خریداری که ناوارد باشد، خودش هیچ چک و تستی روی گوشی انجام نمی دهد و آن را می خرد.>> دقیقا کاری که مهسا انجام داده و وقتی چند روز بعد هم که متوجه این موضوع شده به دنبال فروشنده رفته، نتوانسته او را پیدا کند. مهسا در اینباره می گوید: <<می دانم که از جنبه های مختلفی اشتباه کردم و مهمترین آن را خرید از دست می دانم تا خرید از مغازه چرا که امکان پیگیری برایم وجود ندارد.>>
اتحادیه صنف دستگاه های مخابراتی: گوشی را از دستفروشان نخرید
<<مهدی محبی>>رئیس اتحادیه صنف دستگاه های مخابراتی و ارتباطی نیز در گفتگو با دیجیاتو روی این اتفاقات صحه می گذارد و می گوید که خرید کردن از دست فروشان نمی تواند قابل پیگیری باشد: <<اگر افراد از مغازه خرید کنند می توانند شکایت خود را از مغازه دار به اتحادیه تسلیم کنند و ما نیز به این مساله رسیدگی می کنیم.>> محبی می گوید که در ایام شیوع ویروس کرونا، این اتحادیه از زمان باز شدن مغازه ها و پاساژ های فعال در این زمینه در کنار مردم بوده و رسیدگی به واحد شکایات نیز سریع تر از گذشته انجام می شود: <<به همه مردم توصیه می کنیم که در این روزهای شیوع ویروس به جای مارجعه حضوری به اتحادیه، شکایت خود را به طور آنلاین و از
محبی توصیه می کند که کاربران حتی در حین خریدن از مغازه نیز نکاتی را رعایت کنند: <<حتما فاکتور رسمی با مهر از فروشنده بگیرند و همچنین از فروشنده بخواهند که شماره سریال دستگاه را در فاکتور درج نماید. در این حالت شکایات بسیار سریع تر پیگیری خواهد شد.>> محبی می گوید خریداران موبایل های تقلبی از افراد به غیر از مغازه داران و دارای مجوز، شکایت را به سمت پلیس می برد و به اذعان او، این نوع شکایات معمولا راه به جایی پیش نمی برد: <<در این حالت باید شکایت به پلیس بشود و باید اطلاعات هویتی فروشنده سودجو را داشت. این نوع شکایات معمولا به جایی نمی رسد و برای همین توصیه می کنیم که در این شرایط اقتصادی هم مردم روش صحیح خرید کردن کالاهایی نظیر موبایل را همچنان انجام دهند.>>
روشهای تشخیص گوشی اصل و غیراصل
<<رحیم >> فروشنده موبایل که در شرق تهران سال هاست به فعالیت مشغول است نیز در گفتگو با دیجیاتو به نکاتی اشاره می کند که خریداران موبایل ها باید به آن توجه کنند تا گوشی چینی یا تقلبی به دستشان نرسد. به گفته بازار ایران در حال حاضر از گوشی های تقلبی اشباع شده و از آنجایی که واردات گوشی نیز با اختلال مواجه شده و کمبود این دستگاه در بازار حس می شود، سودجویان با وارد کردن دستگاه های تقلبی و گذاشتن آنها در جعبه های مدلهای اصلی سعی در فروش گوشی تقبی به جای اصل دارند:
<<با شماره گیری کد #06#* می توان به IMEI گوشی دسترسی پیدا کرد و باید این کد را با کد مندرج روی جعبه مقایسه کرد. وقتی این دو کد باهم فرق کنند یعنی جعبه برای گوشی نیست و باید به آن شک کرد، هرچند اخیرا برخی فروشندگان کد IMEI را با برچسب های بسیار طبیعی روی جعبه می زنند و خودشان به آن گوشی Change می گویند و برای همین حتما برچسب کد را نیز حتما چک کنید. کیفیت و جنس بدنه گوشی را با یک گوشی مشابه که پیش تر در یک نمایندگی رسمی دیده اید چک کنید. وزن گوشی های اصل و غیراصل باهم تفاوت دارد و این موضوع کاملا با اندکی دقت محسوس است.>>
به گفته گوشی های هوشمند دارای حسگرهای مختلفی هستند که هم از لحاض امنیتی و هم از لحاض کاربری، می توانند به کاربر کمک کنند: <<بنابراین یکی دیگر از راه های مناسب و مهم که می توان اصل یا تقلبی بودن گوشی را تشخیص داد، چک کردن حسگرهای نام برده شده در سایت اصلی شرکت سازنده می باشد. برای مثال یکی از فناوری هایی که مدت زیادی از رونمایی آنها نمی گذرد، حسگر تشخیص چهره است که با چک کردن آن می توانید از اصل یا تقلبی بودن دستگاه مطلع شوید.>>
تاکید می کنه که مدل های تقلبی تنها در گوشی های هوشمند وجود ندارد و برخی مدل های ساده و دکمه ای با همان فیچر فون نیز دارای کالاهای تقلبی در بازار هستند: <<بسیاری از گوشی های ساده نوکیا نیز مدلهای تقبلی در بازار دارد که با کمی کارکردن با دستگاه می توان پی به تقلبی بودن یا اصل بودن کالا برد. اجناس تقلبی و کپی این مدلها کیفیت بدنه بسیار پایینی دارند و دکمه هایشان نیز به اصطلاح سفت و خشک است.>>
با افزایش نیاز مردم به گوشی موبایل و پیش آمدن شرایط اقتصادی سخت بر خریداران موبایل که موجب شده آنها به دنبال جنس ارزانتر باشند، سودجویان نیز از قافله عقب نماندند و مشغول فروش گوشی های تقلبی یا به اصطلاح خودشان <<های کپی>> به جای گوشی های اصلی هستند. گاهی تشخیص تقلبی بودن این مدلهای طرح اصلی برای خریداران نه چندان وارد بسیار سخت می شود و همین قشر تبدیل به طعمه سودجویان می شوند. برای خرید موبایل بهتر است از یک فرد آشنا به این مساله کمک بگیرید و همچنین نکاتی مانند خرید از مغازه دار دارای مجوز و دریافت فاکتور و. را نیز فراموش نکنید.
منبع:
https://digiato.com/article/2020/10/12/%d9%81%d8%b1%d9%88%d8%b4-%da%af%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%aa%d9%82%d9%84%d8%a8%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d8%ac%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%b5%d9%84/
درباره این سایت